Στην εποχή μας η ανθρωπότητα βάλλεται από καταστάσεις, μεθόδους και ενέργειες διάσπασης και αποπροσανατολισμού. Ο άνθρωπος της ύλης γίνεται έρμαιο κανόνων, πράξεων και συμφερόντων εξαγοράς συνειδήσεων, συστηματικά και με αδυσώπητο έλεγχο, με συνέπεια να διαπιστώνουμε κάθε μέρα ότι ζούμε σ' ένα ηθικό χάος. Η ιδιοτέλεια κι ο εξαναγκασμός, που δημιουργούν την ανελευθερία, καθηλώνουν με άμεσο ή με έμμεσο τρόπο κι η ψυχή ασφυκτιά, μη μπορώντας να βρει διεξόδους εξέλιξης.
Τα όρια του δυναμικού όμως που ενυπάρχουν σε κάθε ανθρώπινη υπόσταση, είναι άπειρα κι ατελεύτητα και μόνο με την εσωτερική ενατένηση, την αυτογνωσία και την "καλλιέργεια της ψυχής", αυτοπροσδιορίζεται και επανατοποθετείται ο Άνθρωπος Εαυτός, καταδεικνύοντας την αληθινή υφή του.
Η νέα ποιητική συλλογή της Στέλλας Τεργιακή "Αγάπη ρέουσα" (Ιωλκός, 2014) συναντά τον άνθρωπο της Νέας Εποχής που καλείται να ενσκήψει εντός του, να ενεργοποιήσει το Είναι του και ιδιαίτερα να δώσει ανάφλεξη σ' αυτήν την ενέργεια που ενυπάρχει, σε κάθε του κύτταρο. τη δύναμη της Αγάπης! Η ενεργοποίηση και η εκδήλωση της Αγάπης στη διαδρομή της ψυχής, είναι το μέσον, ο δρόμος και ο συνδετικός κρίκος, που φέρνει τον Άνθρωπο, κοντύτερα στον Εαυτό του. Η δύναμη της Αγάπης και οι λεπτοφυείς καταστάσεις της, δομούν τους κρίκους της αλυσίδας, ενώνουν και ανάγουν τις υποστάσεις στην κλίμακα του Φωτός, προκειμένου να επέλθει η αφύπνιση κι η αναγέννηση. Το δομικά υλικά που επιλέγει κανείς και η τέχνη να φτάνει με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη καθαρότητα, πνευματικότητα και μεταφυσική διάσταση, στα άδυτα του Είναι, καταδεικνύουν το πόσο καλός Αρχιτέκτονας είναι, συντονιζόμενος πάντα με την. Αγάπη ρέουσα!