Πολλοί σήμερα αμφισβητούν το ηθικό (και "ροκανίζουν" ποικιλοτρόπως και συστηματικά το νομικό) δικαίωμα της Εκκλησίας να έχει περιουσία. Αλλά, "επειδή η εκκλησία κέκτηται το αδιαφιλονείκητον δικαίωμα του πραγματοποιήσαι την ιεράν αυτής αποστολήν εν τω κόσμω αναγκαίως δείται και των προς τούτο απαιτουμένων μέσων" (επίσκοπος Ζάρας της Δαλματικής Νικόδημος Μίλας).
Η παρούσα μελέτη της σειράς είναι ουσιαστικά συμπλήρωμα και πληρέστερη μορφή της δεύτερης, "Ζητήματα εμπραγμάτου εκκλησιαστικού δικαίου. Μοναστηριακή περιουσία". Εδώ επιχειρείται συστηματικότερη ανάπτυξη των ζητημάτων που αφορούν στην ακίνητη περιουσία όχι μόνον της Εκκλησίας της Ελλάδος, αλλά όλων ανεξαιρέτως των ορθοδόξων εκκλησιαστικών σχηματισμών κάθε κλίματος. Της αναπτύξεως των σχετικών εμπραγμάτων καθεστώτων κάθε επί μέρους Εκκλησίας προηγείται η ανάλυση θεμάτων κοινών για όλες, όπως η νομική ενόψει των ρυθμίσεων του νέου Αρχαιολογικού Νόμου, η διάκριση των εκτός συναλλαγής εκκλησιαστικών ακινήτων, το κατασχετό αυτών και η δυνατότητα ή μη χρησικτησίας επ' αυτών. Τέλος, αναλύεται το κρίσιμο ζήτημα, κατά πόσο η εκκλησιαστική περιουσία είναι δημόσια ή ιδιωτική περιουσία.