Ένα ταξίδι αναψυχής Αθήνα-Θεσσαλονίκη, μεταμορφώνεται σε ένα ταξίδι μυστηρίου. Το τρένο σταματά στη μέση του Βοιωτικού κάμπου, στην αποξηραμένη λίμνη της Κωπαΐδας, εξ αιτίας ενός σταματημένου στις ράγες τρακτέρ. Ο ήρωας κατεβαίνει από το τρένο και σιγά σιγά βυθίζεται στον παράξενο εσωτερικό κόσμο ενός άλλου ανθρώπου που ούτε καν γνωρίζει. Σταγόνες μιας ασταμάτητης βροχής, πουλιά και ζώα, ζωντανοί ή άψυχοι οργανισμοί και πράγματα, τον οδηγούν στο κέντρο του μυαλού αυτού του ανθρώπου, που διάλεξε εκείνη τη νύχτα για να σκορπίσει το θάνατο.

Το βιβλίο είναι γραμμένο σε μορφή blog. Καθημερινά κάποιοι άγνωστοι -μεταξύ τους- άνθρωποι, διάβαζαν από ένα κεφάλαιο-ποστ χρησιμοποιώντας ψευδώνυμο. Τα σχόλια και οι παρατηρήσεις τους καθώς εξελίσσεται η ιστορία, αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του έργου, αφού καθρεφτίζουν την άμεση πιθανή αντίδραση του αναγνώστη.