Η Δήμητρα, κόρη της Ρέας και του Κρόνου, ήτανε Θεά της γεωργίας. Η τόσο σημαντική αυτή θεά είχε μια μοναχοκόρη, την Περσεφόνη, που την λάτρευε. Η Δήμητρα εξ αιτίας της δουλειάς της άφηνε με μεγάλη της λύπη συχνά μόνη την Περσεφόνη.

Μια μέρα η θεά έφυγε για τη χώρα των Αιθιόπων, που γινόταν θερισμός. Η Περσεφόνη αφού υποσχέθηκε στη μητέρα της ότι θα είναι φρόνιμη, έτρεξε στο λιβάδι να μαζέψει λουλούδια. Ξαφνικά άνοιξε η γη και παρουσιάστηκε ο Πλούτωνας, ο βασιλιάς του κάτω κόσμου. Άρπαξε την Περσεφόνη στο άρμα του και την πήρε μαζί του στον Άδη.

Ο Πλούτωνας, που είχε ακούσει πολλά για την ομορφιά της κόρης, ζήτησε από τον πατέρα των θεών, να του επιτρέψει να την κλέψει. Ήξερε καλά ότι η Δήμητρα δε θα του την έδινε ποτέ. Ο Δίας δεν αρνήθηκε αυτή τη χάρη στο βασιλιά του Άδη και αδελφό του. Τότε εκείνος με την ευκαιρία που η Περσεφόνη μάζευε ολομόναχη λουλούδια πέτυχε το σκοπό του.

Η Δήμητρα άκουσε τις σπαραχτικές κραυγές της θυγατέρας της, παράτησε τη δουλειά της και γύρισε βιαστικά πίσω. Μα η Περσεφόνη είχε χαθεί. Εννιά μερόνυχτα γύριζε σ' όλη τη γη η Δήμητρα ζητώντας την κόρη της, ώσπου έφτασε στην Ελευσίνα. Πήγε στο παλάτι του βασιλιά Κελεού κι έγινε παραμάνα του παιδιού του τού Δημοφώντα. Ευγνωμονώντας για τη φιλοξενία, δίδαξε στον άλλο του γιο, τον Τριπόλεμο, τα μυστικά της γεωργίας κι εμύησε τον Κελεό στα Ελευσίνια Μυστήρια.

Από τον ήλιο έμαθε την αρπαγή της Περσεφόνης από τον Πλούτωνα. Αγανακτισμένη η θέα απευθύνθηκε στο Δία και απαίτησε το γυρισμό της κόρης της στη γη. Ο Δίας της αρνήθηκε βοήθεια. Φουρτουνιασμένη τότε η Δήμητρα ορκίστηκε να δώσει ξεραΐλα στη γη αν δεν έπαιρνε την Περσεφόνη. Η πείνα κι η καταστροφή έπεσαν στους ανθρώπους. Άδικα την παρακάλεσαν οι άλλοι θεοί να πάρει πίσω τον όρκο της. Εκείνη ήτανε αμετάπειστη. Έπειτα λοιπόν από πολύωρο συμβούλιο των θεών στον Όλυμπο, αποφασίστηκε να γυρίσει η Περσεφόνη στη μητέρα της. ΄Επρεπε όμως να μην είχε δοκιμάσει το φαγητό των νεκρών. Μα η Περσεφόνη είχε φάει έξη σπυριά από ένα ρόδι.
Βγήκε τότε η απόφαση να μένει έξη μήνες στον Άδη κι έξη μήνες στη γη. Μ' αυτό τον τρόπο ταχτοποίησε ο Δίας την υπόθεση της Περσεφόνης χαρίζοντας τη χαρά τόσο στη μητέρα της, όσο και στον Πλούτωνα.

Έτσι οι αρχαίοι Έλληνες ερμήνεψαν τις εποχές του έτους.