Σ' αυτό το έργο πρωταγωνιστής είναι ο άνθρωπος του 20ού αιώνα. Το θέμα του είναι η ζωή στον πλανήτη μας, στο τέλος του αιώνα, μια ζωή μολυσμένη κι εφιαλτική. Η μόλυνση δεν είναι μόνο αυτή του περιβάλλοντος, αλλά και η άλλη, η ψυχική, η διανοητική, γι' αυτό και ζούμε τη ζωή μας περισσότερο σαν ζωντανό εφιάλτη ενός "καταραμένου" όντος, περισσότερο σαν το άθροισμα πολλών - και παράλογων - θανάτων, που ο ίδιος ο άνθρωπος κάθε τόσο εφευρίσκει, παρά σαν μια "ζώσα" ζωή, σαν μια πηγή δημιουργικής ενέργειας, ατομικής και συλλογικής ευτυχίας, μέσα απ' την ισορροπία (ευκρασία) των φυσικών και ανθρωπίνων δυνάμεων.