Η παρούσα μελέτη εξετάζει τη διαλεκτική Οικονομίας και Εκπαίδευσης στην πιο αναπτυγμένη τρέχουσα εκδοχή τους, όπου και εκδηλώνονται τα κύρια γνωρίσματά τους. Στη θέση της πρώτης τοποθετεί τη Διεύρυνση ή την καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση (τρέχουσα εκδοχή της γεωστρατηγικής), σ' εκείνη δε της δεύτερης την Από Απόσταση Εκπαίδευση (ΑΑΕ), η οποία ενσωματώνει εν δυνάμει την Επιστημονικο-Τεχνική Πρόοδο και τις Διαστάσεις της Σύγχρονης Εποχής. Οδηγείται δε η ίδια στη διαπίστωση της αναντιστοιχίας των παραπάνω, υπογραμμίζοντας την έντονη δυναμική της. Η ανάπτυξη στο πλαίσιο της Διεύρυνσης έγκειται στη δημιουργική καταστροφή, την απορρόφηση όλων των κλασικών υποκειμένων της από το υπερεθνικό μονοπώλιο στη λογική του τραστ, τη διάλυσή τους. Μαζί δε με την ΑΑΕ μπαίνουν από τη δεκαετία του 1970 στο διακανονισμό της Τριμερούς Επιτροπής με βάση τις αρχές: ενίσχυση των εισοδημάτων-κέρδους, ενίσχυση της εκτελεστικής εξουσίας, χρηματοδοτούμενα κόμματα, ελεγχόμενα ΜΜΕ, πειθαρχημένη εργασία, περιορισμένη εκπαίδευση. Η διαλεκτική Διεύρυνση και ΑΑΕ είναι το σύγχρονο αγγλο-σαξονικό μοντέλο ανάπτυξης, βίαιο όπως το clearing of estates, μειονεκτικό όπως η middle class education και, τελικά, αναχρονιστικό, καθώς γυρίζει την ανθρωπότητα στην αφετηρία του μονοπωλιακού καπιταλισμού το 1870, με τη Διεύρυνση συνώνυμο των εξωτερικών πηγών και των εκτατικών και εξω-οικονομικών μεθόδων ανάπτυξης, της γεωστρατηγικής με τις ζώνες συμφερόντων και επηρροής κ.λπ.[...]