Είναι η Εκπαιδευτική Πολιτική ένα διακριτό επιστημονικό γνωστικό αντικείμενο; Αυτό το προκλητικό ερώτημα θέτει ο συγγραφέας στο παρόν βιβλίο. Και απαντά ότι μπορεί να γίνει, εάν ξεπεράσει τρεις παιδικές ασθένειες και στηριχτεί σε ένα αξίωμα.

Η πρώτη ασθένεια έχει να κάνει με την, σε πολλές περιπτώσεις, ταύτισή της με τους επαγγελματίες (ή μη) πολιτικούς, που χαράσσουν και ασκούν πολιτική (policy makers). Η δεύτερη ασθένεια αφορά την εξυπηρέτηση ιδεολογικών και συνδικαλιστικών (δες συντεχνιακών) σκοπιμοτήτων. Η τρίτη ασθένεια συνδέεται με την εναρμόνισή της με τη δημοσιογραφική διαχείριση της παραγομένης νομοθεσίας.

Το αξίωμα, από την άλλη, που πρέπει να στηριχτεί η Εκπαιδευτική Πολιτική για να εξελιχτεί σε διακριτό γνωστικό αντικείμενο στο χώρο της κοινωνικής επιστήμης, επιβάλλει τη διεπιστημονική προσέγγιση, δηλαδή, τη σύνδεσή της με την Κοινωνιολογία, την Πολιτική Επιστήμη και την Ανθρωπολογία.

Αυτός είναι και ο στόχος του παρόντος βιβλίου. Ένα προκλητικό βιβλίο που πρέπει να διαβαστεί από όλους όσους ασχολούνται με την εκπαίδευση.