Πριν από ενάμιση αιώνα, όταν ο Τόμας ντε Κουίνσυ έγραψε τις Εξομολογήσεις του, η κατάσταση ενός οπιομανούς ήταν πολύ διαφορετική από τη σημερινή. Δεν παραβίαζε κανένα νόμο, η κοινή γνώμη δε στρεφόταν εναντίον του, ούτε συγκεντρωνόταν πάνω του το ενδιαφέρον της· τα ναρκωτικά "ήταν φτηνά, ήταν εύκολο ν' αγοραστούν και οι κίνδυνοί τους - αν και εξίσου μεγάλοι, τότε όσο και τώρα - δεν ήταν κατανοητοί. Όλοι αυτοί που περιμένουν να βρουν στην αφήγηση των εμπειριών του Ντε Κουίνσυ παραλληλισμούς με τη φύση των στοιχείων που παρέχουν τ' αστυνομικά δελτία και τα ιατρικά ιστορικά σήμερα, όχι μόνο θα εκπλαγούν, αλλά το κυριότερο θα χάσουν και το νόημα του βιβλίου του Ντε Κουίνσκυ.
Το θέμα των Εξομολογήσεων είναι μια εμβάθυνση στο μηχανισμό της φαντασίας, μια εξερεύνηση της εσωτερικής ζωής ενός εξαιρετικού, στο σύνολό του ατόμου που έτυχε να είναι επιπλέον οπιομανής, χωρίς ωστόσο από την εμπειρία του να μπορούν να βγουν έγκυρα συμπεράσματα για το τι θα συνέβαινε στον κοινό οπιομανή.