Ο τρόπος κατανόησης του "άλλου" προσδιορίζει την επικοινωνιακή δομή μιας κοινωνίας, αφού η ταυτότητα βρίσκεται στο επίκεντρο της διαζευκτικής του ενός και του πολλαπλού. Η ετερότητα είναι η αναγκαία αλλά και η πιο προβληματική συνιστώσα της ταυτότητας. Η ρατσιστική αντίληψη αποτελεί την κυρίαρχη λογική ως προς τη διαφορετικότητα και το βασικό χαρακτηριστικό της αστικής ιδεολογίας. Το πιο ολοκληρωτικό στάδιο του αποκλεισμού είναι εκείνο της φυσικής ή ηθικής εξουδετέρωσης του "άλλου" που στην πραγματικότητα δεν έχει τη σημασιολογική δύναμη της διαφοράς. Μέσα στα πλαίσια αυτά, το κυρίαρχο επικοινωνιακό παιχνίδι ανάμεσα στο "εμείς" και οι "άλλοι" αποκτά ιδιαίτερη σημασία. Η κοινωνιολογία δε μπορεί να μείνει αμέτοχη στη διερεύνηση του καινούργιου: σ' αυτή την προσπάθεια ανταποκρίνεται ο προβληματισμός του τόμου αυτού.