Το θέμα του φετινού ημερολογίου, με τα απόκοσμα και φανταστικά όντα, σχετίζεται με αρχέγονους φόβους του ανθρώπου απέναντι στα προβλήματα της ζωής, στο δέος μπροστά στα φυσικά φαινόμενα, στον φόβο τού θανάτου. Για να αντιμετωπίσει και να τους εξορκίσει όλους αυτούς τους φόβους και τις ανασφάλειες ο άνθρωπος κατέφευγε πολλές φορές σε τρόπους και μεθόδους κάθε άλλο παρά ορθολογικές. Επινόησε χειρισμούς για την απομάκρυνση του κακού και την πρόκληση του καλού, δημιούργησε με τη φαντασία του όντα εξωπραγματικά, ήρεμα αλλά και τρομακτικά, στα οποία απέδωσε ιδιότητες μαγικές. Η απεικόνιση αυτών των όντων σε χώρους που ζούσε είτε σε αντικείμενα που χρησιμοποιούσε στην καθημερινότητά του ή σε θρησκευτικές τελετές, θεωρήθηκε ότι μπορεί να δράσει αποτροπαϊκά ως προς το κακό ή ευνοϊκά ως προς το καλό. Όλες αυτές οι αντιλήψεις, συνυφασμένες με συναισθήματα παλαιά όσο και ο άνθρωπος, δεν μπόρεσαν να απαλειφθούν ούτε από τον χριστιανισμό, παρά την επίσημη θέση της εκκλησίας απέναντι σε ανάλογες δοξασίες και πρακτικές. Έτσι, η χριστιανική τέχνη έχει περιλάβει στο θεματολόγιό της μεγάλο αριθμό και ποικιλία μυθικών όντων που της κληροδότησε η ελληνορωμαϊκή, η ιουδαϊκή, αλλά και η ανατολική παράδοση. [...]

(Ευγενία Χαλκιά, από τον πρόλογο της έκδοσης)