Τέσσερις ιστορίες τρυφερότητας. Τέσσερις ιστορίες ανθρωπιάς, ιδωμένες με τα έκπληκτα μάτια ενός παιδιού. Οι γονείς να λείπουν χρόνια εργάτες στο Βέλγιο, το σχολείο του χωριού να 'χει έναν μονάχα μαθητή, στη Σερβία οι βόμβες και οι ρουκέτες να πέφτουν και να σκοτώνουν γυναικόπαιδα κι άμαχους, κι εδώ ο σεισμός να σωριάζει τις κακοφτιαγμένες πολυκατοικίες και να εγκλωβίζει στα χαλάσματα αθώα παιδιά. Ένα βιβλίο όπου, μέσα από τα συγκλονιστικά δραματικά του επεισόδια, αναδύεται παρηγορητική η ευχή κι η ελπίδα πως τα παιδιά που παίρνουν στα χέρια τους τον καινούργιο αιώνα θα φτιάξουν έναν κόσμο καλύτερο απ' αυτόν που τους παραδώσαμε εμείς οι μεγάλοι. Έναν κόσμο χωρίς τρεις κατηγορίες πολιτών, την πρώτη, τη δεύτερη και την τριτοκοσμική. Αλλά με πολίτες που όλοι τους να μπορούν να χαίρονται τα αγαθά της ζωής: την τροφή, την υγεία, τη μόρφωση και την ευτυχία, την υλική και πνευματική.