[...] Πρόκειται για τη μελέτη, εξήγηση και ειδικότερη αποκρυπτογράφηση των κοσμογονικών και κοσμολογικών φαινομένων, που καταγράφονται στους τρεις ψαλμούς 148-150 του Ψαλτηρίου της Παλαιάς Διαθήκης. Ο τίτλος της διατριβής "Η εικονογράφηση των Αίνων στη μεταβυζαντινή μνημειακή ζωγραφική του ελλαδικού χώρου (16ος-18ος αι.). Η συμβολική θεώρηση της έννοιας του χρόνου στην οικουμένη και στο σύμπαν", μας μεταφέρει αμέσως σε περιοχές πέρα από τη συμβατική βυζαντινή τέχνη φανερώνοντας τις υπερβατικές προεκτάσεις του θέματος. Σε πλάτος και σε βάθος εξετάζονται και εξηγούνται οι εικόνες και οι συνθέσεις οι οποίες πέρασαν μέσα από τις μεσαιωνικές αντιλήψεις, επικράτησαν στην τέχνη και σχετίζονται με τον επίγειο και επουράνιο χώρο που συμβολίζουν αντίστοιχα την Οικουμένη και το Σύμπαν. [...] (από τον πρόλογο του Αθανάσιου Παλιούρα, Ομότιμου καθηγητή Βυζαντινής Αρχαιολογίας και Τέχνης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων)