Ο δημιουργός του παραμυθιού βάζει την φαντασία του να μπει σ’ ένα κόσμο μαγικό και μαγική ιστορία να φτιάξει, ιστορία που ενώ δεν είναι αληθινή γίνεται πιστευτή. Την φαντασία έβαλα και εγώ κι έφτιαξα αυτό το παραμύθι, μόνο που η ιστορία τούτου του παραμυθιού δεν είναι ιστορία μαγική.

Γιατί τούτο το παραμύθι είναι γραμμένο με συνθήκες και όρους πραγματικής ζωής και την ίδια την πραγματική ζωή αντικατοπτρίζει με τους αγώνες, τα πάθη και τις δοκιμασίες της.

Γιατί η ηρωίδα του παραμυθιού την αιώνια πάλη του ανθρώπου με το πεπρωμένο του συνεχίζει και με την στάση της μας λέει: «Δεν δέχομαι μοιρολατρικά το πεπρωμένο μου, μα το πολεμώ κι όπου φθάσω. Δεν υποκύπτω, παλεύω, έχω χρέος να παλέψω κι αν μπορέσω το γραμμένο της μοίρας να σβήσω, κι αν δεν μπορέσω να το σβήσω να τ’ αλλάξω κι αν και τούτο δεν καταφέρω, να μπορώ να πω, προσπάθησα δεν παραδόθηκα".

Γι’ αυτό και η αξία και η δύναμη τούτου του παραμυθιού δεν κρύβεται στην αφήγησή του, μα στις διδαχές του.