Το κείμενο που παρουσιάζουμε δημοσιεύτηκε το 1985, τέσσερα χρόνια σχεδόν πριν τα αλυσιδωτά γεγονότα στην Ανατολική Ευρώπη υποχρεώσουν την εμπειρική πολιτική σκέψη, ένθεν και ένθεν του πάλαι ποτέ "Σιδηρού παραπετάσματος", να πάρει κάποιους δρόμους οι οποίοι φαίνονταν πριν αδιανόητοι.
Η αναφορά αυτή δεν γίνεται για να επισημανθεί το "ανύποπτον" του χρόνου κατά τον οποίο γράφτηκε το κείμενο (χρόνος ανύποπτος για τη σκέψη ίσως να μην υπάρχει) αλλά για να υπογραμμιστεί η σημερινή του αξία καθώς φωτίζει αναδρομικά τα σημερινά γεγονότα. [...]
Κείμενα όπως αυτό της Agnes Heller συνιστούν μια διττή πρόκληση: υπενθυμίζοντας με νηφάλια εμμονή κάποια απλά και θεμελιώδη οράματα κοινωνικής αρμονίας, παραπλέουν έγκαιρα τον πειρασμό της ουτοπίας -έστω κι αν στην πλώρη του καραβιού τους είναι γραμμένη η λέξη "νοσταλγία". [...]

(από το σημείωμα του μεταφραστή)