[...] Για το 2006, λοιπόν, επιλέξαμε να κάνουμε ένα ταξίδι στην Τέχνη του Πάθους -σε μια αμφίδρομη σχέση. Το ενδιαφέρον μας σ' αυτό το ταξίδι δεν εστιάζεται ούτε στην ιατρική -υπό την ευρύτερη έννοια- ούτε στην ηθική/φιλοσοφική πλευρά του ζητήματος. Απλώς θελήσαμε να ανιχνεύσουμε τέτοιας μορφής "εμμονές", διότι δίνουν ένα διαφορετικό στίγμα των ιδίων των δημιουργών και του έργου τους. Άλλωστε δεν μπορεί να διαχωρίσει κανείς τις έννοιες δημιουργός-άνθρωπος, συνεπώς καμιά από τις δημιουργικές εκφάνσεις του ταλέντου τους δε θα ήταν ίδια δίχως αυτές τις μικρές ή μεγάλες "ανθρώπινες" αδυναμίες... (από τον πρόλογο του βιβλίου)