Ανάμεσα στα ταλέντα της Έλλης Καρανίκα, ένα, ιδιαίτερο, ήταν το να διηγείται ιστορίες από την ζωή της με παραστατικότητα. Αυτό την έκανε πόλο έλξης σε κάθε παρέα, όπου έκλεβε κυριολεκτικά την παράσταση.

Πολύ αργότερα, η φίλη της η Λουίζα, με την οποία γνωρίστηκε στο Βέλγιο, θαύμασε τις προφορικές της διηγήσεις. Την παρότρυνε θερμά και επανειλημμένα να γράψει. Έτσι η 'Ελλη άρχισε να γράφει -με ενθουσιασμό και πυρετώδη χαρά- και συνέχισε επί τρία συνεχή χρόνια. Κι η έκφραση στις ιστορίες της ακολουθούσε, κατά κάποιο τρόπο, την πορεία της. άλλοτε η Ελλη ήταν δυνατή, άλλοτε λιγότερο.

Η μοίρα θέλησε οι δυο φίλες να φύγουν σχεδόν μαζί.