Γιατί καταστρέψαμε πριν λίγα χρόνια, και μάλιστα με πανηγυρισμούς, εκατομμύρια "ειδικών φακέλων" της Ασφάλειας; Γιατί κουκουλώσαμε τα όσα φοβερά έγιναν σ' αυτό τον τόπο τα τελευταία εξήντα χρόνια; Για να "εξωραΐσουμε" το παρελθόν μας; Για να ξαναγράψουμε "επί το συναινετικότερον" και "ευρωπαϊκότερον" την πρόσφατη Ιστορία μας; Ή μήπως, τώρα που ξεπουλήσαμε τόσα και τόσα, βγάζουμε στο σφυρί και τη μνήμη μας;

Σ΄αυτά τα καίρια ερωτήματα απαντούν -ο καθένας με τον τρόπο του- οι βασικοί ήρωες αυτού του μυθιστορήματος: Ο Ανέστης και η Διονυσία, που δεν είναι φανταστικά πρόσωπα και που μας άφησαν χρόνους εδώ και λίγα χρόνια. Πριν φύγουν από τη ζωή, έσωσαν το δικό τους φάκελο από την καταστροφή και τον διάβασαν, συνέκριναν τις αναμνήσεις τους με την καταγραφή των γεγονότων από την Ασφάλεια, είδαν τη ζωή και τα βάσανά τους από μια διαφορετική οπτική γωνία, αποτίμησαν τις ιδέες και τους αγώνες τους με σύγχρονα κριτήρια.

Ο Στέλιος, ο διπλωματικός υπάλληλος που πλήρωσε ακριβά τα όσα έμαθε μελετώντας την εξουσία, τους ανθρώπους και την Ιστορία. Ο Θανάσης, ο ελασίτης δικηγόρος που εκτελέστηκε επειδή η μνήμη του ήταν επικίνδυνη για τη «δημόσια τάξη και ασφάλεια». Ο συνταγματάρχης Πάντζας, ο ανακριτής που ήξερε ν' απελπίζει και τους πιο "σκληρούς" αγωνιστές, βυθίζοντάς τους στο "βόρβορο που κρύβουν όλοι οι άνθρωποι μέσα τους".

Όλα τα πρόσωπα της Κλεμμένης ζωής μάς κληροδοτούν μια συνταρακτική μαρτυρία για το πιο κοντινό παρελθόν μας, στοιχεία για να κατανοήσουμε το παρόν μας και για να υποψιαστούμε το μέλλον μας.

Α.Φ.

Μετά το "Κάστρο της μνήμης", που σημείωσε μεγάλη επιτυχία τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, η "Κλεμμένη ζωή" είναι το δεύτερο μυθιστόρημα που ο Άρης Φακίνος αφιερώνει στην «απειλούμενη ιστορική μνήμη του ελληνικού λαού». Συνταιριάζοντας όπως πάντα αριστοτεχνικά την προφορική παράδοση, το ντοκουμέντο και τη λογοτεχνική επεξεργασία του υλικού της συλλογικής μνήμης, ο συγγραφέας προσθέτει στη σύγχρονη πεζογραφία μας ένα σημαντικό έργο.