Δροσίζουν η μια την άλλη με υγρές πετσέτες. Στέκονται γυμνές μπροστρά σ' ένα γυάλινο τοίχο και κοιτάζουν το Λος 'Αντζελες. Μικρά κομμάτια της πόλης αναβοσβήνουν καθώς φώτα προσπερνούν άλλα φώτα.
Παραπονιούνται για το πόσο σύντομη είναι η νύχτα. Κοιτάζουν και ξανακοιτάζουν, μ' έναν ενθουσιασμό χωρίς κέφι, τα μικρά "δεν ξέρω" όλων των ανθρώπινων σχέσεων που σκεπάζουν το δρόμο. Πηγαίνουν μαζί ως το λεξικό της Οξφόρδης για να ψάξουν το λήμμα "αρέσω".
Αγκαλιάζονται. Η Τζούλι είναι ολόλευκη, τα μαλλιά της είναι κομμένα σαν καρφάκια. Το σκοτάδι είναι διάστικτο από μικρά κομμάτια νυχτερινού Λος Άντζελες που περνάει μέσ' απ' τα τζάμια. Η νύχτα πέφτει ολόγυρά τους κάνοντας το τοπίο να λιγοστεύει. Είναι απίστευτα ρομαντικά.