[...] Τα λειτουργικά που είναι εδώ, προσπάθησα να είναι εμμελή με φαντασία αλλά μέσα στους κανόνες των ήχων και των δρόμων της Βυζαντινής Μουσικής. Η καλή της γνώση έχει ευρύτατα όρια για την καλαισθησία του ψάλτη χωρίς να ακούγεται ξένη στα ώτα των πιστών. Είναι ως επί το πλείστον γρήγορη μουσική, γιατί αν καταφέρουμε η λειτουργία χωρίς άγχος να γίνει σύντομη θα ξαναβρεθεί καιρός για τον όρθρο και ό,τι έχουμε περικόψει "λόγω έλλειψης χρόνου".

Άλλωστε η αντίθεση της γρήγορης "αναφοράς" με το άνετο "καθιστικού τύπου" μελώδημα του κοινωνικού έχει την ομορφιά του Κυριακάτικου τραπεζιού -γιατί τραπέζι είναι κι εδώ, όπως έλεγε ο δάσκαλος μου- για όποιους φυσικά έχουν τη χαρά να το ζουν.

Κάπου υπάρχει και κάτι πιο αργό, για εξαιρετικές περιπτώσεις... Κάποια αγρυπνία ίσως...

Τάσος Φωτόπουλος