Περιεχόμενο και άξονας του βιβλίου αυτού, όπως υποδηλώνει και ο υπότιτλος, είναι η «λειτουργική θεολογία» και η «λειτουργική αναγέννηση».
Το γεγονός ότι το αξίωμα αυτό λησμονήθηκε ή θυσιάστηκε σε λειτουργικούς και ακαδημαϊκούς νεωτερισμούς αποτελεί για πολλούς μια από τις αιτίες της παρατεταμένης κρίσης του δυτικού πολιτισμού και φανερώνει, αναπάντεχα, τη σημασία και τη σπουδαιότητα της λατρείας στην Ιστορία.
Η «λειτουργική θεολογία», σχετικά νέος κλάδος της θεολογίας, δεν αποτελεί εξέλιξη ή νεώτερη έκφραση της κλασικής «Λειτουργικής», αλλά το κεντρικό θεωρητικό υπόβαθρο της θεολογίας, με βάση το οποίο όλοι οι επί μέρους παραδοσιακοί κλάδοι αποκτούν το πραγματικό τους νόημα.[...]