Η πλούσια παραγωγή ελληνικής μουσικής στον 20ο αιώνα, στο χώρο της λαϊκής αλλά κυρίως της έντεχνης φωνητικής μουσικής, σηματοδοτείται από το σμίξιμο σπουδαίων συνθετών- από τον Μητρόπουλο και τον Κουνάδη μέχρι τον Χατζιδάκι και τον Θεοδωράκη- με τους μεγάλους ποιητές μας αυτού του αιώνα -από τον Καβάφη και τον Ρίτσο μέχρι τον Σεφέρη και τον Ελύτη. Έτσι το ελληνικό τραγούδι, ως αρμονική συνύπαρξη μουσικής και λόγου, συνεχίζει μια παλαιά παράδοση. Η σύζευξη της λόγιας μουσικής δημιουργίας με τον ποιητικό λόγο επιχειρεί να δημιουργήσει μια νέα οντότητα, που και το ποίημα να μετουσιώνει αλλά και την μουσική σκέψη να προάγει. Ο Σπύρος Σακκάς και ο Γιώργος Κουρουπός ανιχνεύουν, μελετούν και ερμηνεύουν σημαντικές στιγμές απ' αυτήν την πλούσια παραγωγή. Στην ανθολόγηση που έγινε γι' αυτόν τον δίσκο, προτείνουν τριάντα χαρακτηριστικά έργα που καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα αισθητικών αντιλήψεων και μουσικού τρόπου σκέψης. Η παρουσίασή τους στην μορφή "τραγούδια για πιάνο και φωνή" αφ' ενός μεν τα ενοποιεί ηχητικά και αφ' ετέρου αναδεικνύει την μουσική σκέψη και πώς αυτή πραγματώνεται στο σμίξιμό της με την ποίηση. Άλλωστε, η μελοποίηση των ίδιων ποιημάτων από διαφορετικούς δημιουργούς προβάλλει την πολλαπλότητα των διαφορετικών προσεγγίσεων και την μοναδικότητα του κάθε εγχειρήματος.