Ο Θεός μας αποκάλυψε το μεγαλείο του ανθρώπου. Το γεγονός ότι ο Χριστός έγινε άνθρωπος ήταν, είναι και θα παραμείνει για πάντα μια ένδειξη ότι ο άνθρωπος είναι τόσο πελώριος, τόσο μυστηριωδώς βαθύς, ώστε όχι μόνο μπορεί να περιέχει -ως ναός- τη θεία παρουσία, αλλά μπορεί και να ενωθεί με τον Θεό, να γίνει "θείας κοινωνός φύσεως", κατά τον απόστολο Πέτρο. Και ακόμη, όσο πολύ κι αν παρεξέκκλινε ο άνθρωπος από την κλήση του, όσο ανάξιος κι αν έγινε γι' αυτήν, ποτέ δεν θα έχει μια σχέση με τον Θεό κατώτερη από αυτή της πατρότητας και δεν θα πάψει ποτέ να έχει τη θέση του υιού ή της θυγατέρας του Υψίστου...
Αυτό που φανερώνεται εν Χριστώ και δια του Χριστού είναι ότι αυτό που έχει υπέρτατη σημασία είναι το κάθε πρόσωπο ξεχωριστά· ότι ο Χριστός ζει και πεθαίνει για τον καθένα μας, ότι δεν Τον ενδιαφέρουν οι μάζες αλλά ο κάθε άνθρωπος.
Ο αρχαίος κόσμος ήξερε έθνη και φυλές, ήξερε δούλους και κυρίους, είχε κατηγορίες ανθρώπων, όπως ακριβώς και ο σύγχρονος κόσμος διακρίνει κατηγορίες και τύπους και ομάδες. Ο Θεός γνωρίζει μόνο ζώντες ανθρώπους - άνδρες και γυναίκες.