Είναι πολύ δύσκολο ν' ασχοληθεί κανείς με τη ζωή των μεγάλων πνευματικών ανθρώπων, που ανάλωσαν τη ζωή τους στο πνευματικό έργο και το συνάνθρωπο. Νιώθω δειλία και φόβο να γράψω για προσωπικότητες, που το πέρασμά τους χαράχτηκε αδρά και ανεξίτηλα στις ψυχές όλων εκείνων που τους ζουν και τους έζησαν.

Όμως μια ανάγκη εσωτερική, και μπορώ να πω επιτακτική, με πίεσε να λύσω τη σιωπή μου και ν' ασχοληθώ με τη ζωή και το έργο μιας μεγάλης μορφής, της μορφής του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Κρήτης κ.κ. Τιμοθέου, του Αρχιεπισκόπου μας.

Ανταποκρίνομαι σ' αυτήν την εσωτερική προτροπή της ψυχής μου, παρ' όλο που δεν έχω συγγραφικό ταλέντο, ούτε είμαι φιλόλογος ή λογοτέχνης για τα απαραίτητα νοήματα και σχήματα που απαιτεί μια τέτοια προσπάθεια, με αφορμή το γεγονός ότι η Εκκλησία της Κρήτης τιμάει εφέτος τα 25 χρόνια της καρποφόρας Αρχιερατείας του. Θά μεταφέρω ό,τι γνωρίζω για την προσωπικότητά του, είτε από τα βιβλία του, είτε από διηγήσεις πνευματικών του τέκνων, είτε από προσωπική μου εμπειρία προς δόξαν Θεού. [...]

(από τον πρόλογο του βιβλίου)