Ο μυς της καρδιάς, η επιστήμη το λέει, δεν έχει ανάγκη τη θέλησή μας για να κινηθεί, μοιάζει εντούτοις μ' εκείνους που τη χρειάζονται... Παρότι σπλάχνο των σπλάχνων ο μυς της καρδιάς δεν είναι λείος, ίνες πολλές τον συνθέτουνε - βεντάλια ανεξάρτητων θελήσεων λες, που ελευθερωμένες από την ανάγκη έξω στρέφονται για να μεταμορφώσουν τον κόσμο. Γι' αυτόν τον άλλο προορισμό της καρδιάς μοιάζουν να ζούνε οι ήρωες αυτού του βιβλίου. Για τα ευεργετήματα και τα κατορθώματά της μιλάνε. Και ποιος ξέρει, ίσως η καρδιά με τη θέληση της να σταματά, δύναμη ξοδεμένη για τον άλλο πλούτο αυτού του κόσμου, τον έξω απ' τη φθορά, τον αμέτρητο.

Η τέταρτη συλλογή του καστοριανού Ηλία Παπαμόσχου με τίτλο "Ο μυς της καρδιάς" αποτελείται από ιστορίες που διερευνούν τον άλλο προορισμό του μυ, αυτόν που δεν σχετίζεται με τη σωματική λειτουργία του. Οι ήρωές του παραδίδουν την καρδιά τους σε μια καταβύθιση στη μνήμη και παρασύρουν τον αναγνώστη σε μια ποιητική διαδοχή εικόνων που διαρκώς μεταμορφώνονται - αντικείμενα, στιγμιότυπα, συναισθήματα.