Ο νεκρός του τίτλου του βιβλίου, ο Έντουάρ, εραστής της Μαρίας, έχει μόλις πεθάνει στην αρχή της ιστορίας, και ο θάνατός του προξενεί στη Μαρία μια κατάσταση αποχαλίνωσης και έκστασης. Αυτό ίσως να υπονοεί μια προηγούμενη κατάσταση περιορισμού και δέσμευσης από τον εραστή. Ωστόσο, ο Μπατάιγ μας αποκαλύπτει ότι, καθώς ο Εντουάρ πέθαινε, της ζήτησε να γδυθεί τελείως. Επομένως, η απελευθέρωσή της δεν οφείλεται στο θάνατό του. Μάλλον εκείνος είναι αυτός που προκαλεί και καθοδηγεί τη σεξουαλική της έκσταση ενώ πεθαίνει.
Η Μαρία παραβιάζει και αποσυναρμολογεί τους κοινωνικούς κανονιστικούς κώδικες - με τη γύμνια, το ακόρεστο μεθύσι και τον αχόρταστο ζωώδη πόθο της. Πραγματικά πίνει και συνουσιάζεται σαν να μην υπάρχει αύριο: εξάλλου επιβεβαιώνει επανειλημμένα ότι θα πεθάνει το πρωί.
"Στον Νεκρό ο Μπατάιγ ανακατεύει τη θνητότητα και το σκοτεινό μπουρλέσκ, το κροτάλισμα του θανάτου με τον οργασμό και το γοερό γέλιο, που συνδυάζονται για να δημιουργήσουν την απόλυτη εξαθλίωση".
Υπάρχει μια σκόπιμη αντίθεση ανάμεσα στην τακτική, χωρισμένη σε κεφάλαια δομή του βιβλίου και στην άτακτη, πέρα από κανόνες δράση που αυτό αφηγείται.
Η χαοτική μείξη αντιθετικών ειδών και καταστάσεων (μπουρλέσκ, θάνατος, συνουσία, γέλιο) απεικονίζεται στη συνεχώς μεταβαλλόμενη κατάσταση της Μαρίας και στο ρόλο της ? προκαλεί το σεξ και ταυτόχρονα γίνεται η ίδια θύμα της σεξουαλικής επιθυμίας των άλλων: κινεί την αφήγηση και ταυτόχρονα βγαίνει εκτός εαυτού μέσα από τη μέθη, τον πόνο, την ψυχική διάλυση και τη σεξουαλική φρενίτιδα.

Ο ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΤΕΧΝΗΣ PAOLO COLOMBO
ΓΙΑ ΤΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΑ ΣΟΥΛΟΥ
ΚΑΙ ΤΗ ΣΕΙΡΑ "THE DEAD MAN"

Η δουλειά της ΧΡΙΣΤΙΑΝΑΣ ΣΟΥΛΟΥ πέρα από σχέδιο είναι και ανάπτυξη μιας γλώσσας. Έχει φιλοσοφική διάσταση, εγγεγραμμένη στην παράδοση στοχαστών όπως ο Αντονέν Αρτώ, ο Ζωρζ Μπατάιγ και ο Χάινριχ φον Κλάιστ. Η καλλίτεχνις μοιράζεται με αυτούς τους συγγραφείς και το έργο τους την εμπειρία των ορίων και την εξερεύνηση της ανθρώπινης κατάστασης. Η εικαστική δουλειά της είναι αδιαχώριστη από την ανάπτυξη της σκέψης της, όπως μαρτυρείται από την παράλληλη συγγραφική της δραστηριότητα.
Στη σειρά έργων The Dead Man (2012), εμπνευσμένη από το κείμενο του Ζωρζ Μπατάιγ (που γράφτηκε το 1943 αλλά πρωτοεκδόθηκε στη Γαλλία το 1967), η σεξουαλικότητα παρουσιάζεται πλήρης, στα άκρα της. Η σειρά αποτελείται από 14 σχέδια "dans un chemin de la beaut?" ? "σε ένα μονοπάτι ομορφιάς". Είναι μια ελεγεία στον νεκρό εραστή της Μαρίας, που γράφτηκε από τον Μπατάιγ στη γλώσσα της σεξουαλικής έκστασης, εδώ με πλήρη συναίσθηση του σώματος. Ο Νεκρός της Σούλου αναγνωρίζει το σώμα σαν την αρένα όπου η ψυχή παλεύει με τον πόνο της, την ευχαρίστησή της, τον πόθο και τη βία της.

PAOLO COLOMBO