Το βιβλίο της Ανν Λαμότ είναι μια μαρτυρία, ένα υπαρξιακό ταξίδι που διαβάζεται σαν μυθιστόρημα. Μιλάει για την κάθοδό της στην κόλαση των ναρκωτικών και του αλκοόλ και για τη σωτηρία της μέσ' από έναν εντελώς προσωπικό και δύσβατο δρόμο προς το Θεό.
Η αφήγησή της είναι γεμάτη μικρά, καθημερινά γεγονότα που συνδέονται με πανανθρώπινες αλήθειες. Το γράψιμό της, όλο πάθος, χιούμορ, αυτοσαρκασμό και ωμές αλήθειες.
Μας αποκαλύπτει τη σοφία που κέρδισε στο δύσκολο δρόμο προς τη συμφιλίωση με τον εαυτό της και προς την ιδιόμορφη πίστη της, μια πίστη που τη στηρίζει και την καθοδηγεί, γιατί κατάλαβε πως "το κουράγιο στη ζωή δεν είναι παρά ένας φόβος που έχει κάνει την προσευχή του".