Μ' αυτό το ρηξικέλευθο βιβλίο, ένας από τους βασικούς σχολιαστές για το Μεσανατολικό, ο αραβο-ισραηλινός συγγραφέας, εξηγεί τις βαθύτερες αιτίες και τις συνέπειες της δεύτερης Ιντιφάντα. Με βάση τις συμφωνίες του Όσλο το 1993, αποδεικνύει πως η «ασυμμετρία» ανάμεσα στους Παλαιστίνιους (τους υπό κατοχή) και τους Ισραηλινούς (τη δύναμη κατοχής), αγνοήθηκε από κείνους που «ευλόγησαν» τις διαπραγματεύσεις, δηλαδή τις Ηνωμένες Πολιτείες. Και πώς αυτή η διαδικασία μετάβασης της περιοχής σ' ένα νέο καθεστώς, συνέβαλε στην εγκαθίδρυση ενός συστήματος απαρτχάιντ και ουσιαστικής κατοχής. Ο συγγραφέας δείχνει ότι η ειρηνευτική διαδικασία ήταν καταδικασμένη να αποτύχει από την έναρξή της κιόλας, αντίθετα με την τότε στάση και την επιφανειακή αισιοδοξία της «Ανατολής». Από τις επισημότητες του Όσλο μέχρι τις ωμότητες στην πλατεία των Τζαμιών τον Σεπτέμβριο του 2000, οι επτά υπογεγραμμένες συμφωνίες οδήγησαν σε επτά χρόνια ευημερίας για τους Ισραηλινούς και επτά πέτρινα χρόνια για τους Παλαιστινίους.
Αλλά αντί να μεμψιμοιρεί για την αποτυχία της διαδικασίας ειρήνευσης, ο Marwan Bishara προσκαλεί τον αναγνώστη να στρέψει ψύχραιμα το βλέμμα στο παρελθόν. Εξετάζοντας με διαυγές πνεύμα τα δημογραφικά και πολιτικά ζητήματα, όπως κι εκείνα της ασφάλειας, ανακαλύπτει τις οδούς που θα μας επιτρέψουν να φτάσουμε σε μια δίκαιη και βιώσιμη λύση της ισραλινο-αραβικής διένεξης.