Οι "Παπαροκάδες" μπήκαν στη ζωή μας και εξελίχθηκαν σε φαινόμενο της ελληνικής κοινωνίας με φήμη παγκόσμιας εμβέλειας κι αυτό δεν είναι καθόλου τυχαίο.
Σε μια εποχή που η Εκκλησία μοιάζει να είναι ο μεγάλος απών από τη ζωή και τα προβλήματα του σύγχρονου ανθρώπου, κρατώντας «κρυμμένο» ένα θησαυρό που θα έπρεπε να μας επηρεάζει ευεργετικά, οι «Ελεύθεροι» μοναχοί από το Τρίκορφο της Φωκίδας τολμούν ένα άνοιγμα.
Εμφανίζουν με αφοπλιστική ειλικρίνεια μια εικόνα της Εκκλησίας που όλοι αναζητάμε, σε μια προσπάθεια να γεφυρώσουν τη χαμένη μας επαφή με το Θεό και ξαφνικά μας θυμίζουν ότι η πίστη είναι βίωμα και όχι διακοσμητικό στοιχείο της ζωής.
Η Σοφία Βόσσου μέσα από την προσωπική της εμπειρία και έρευνα περιγράφει όλες τις διαστάσεις του έργου και της κοινωνικής προσφοράς τους. Η ποιότητα της μουσικής τους έκφρασης, τα κίνητρα της δράσης τους και η σχέση της με την Παράδοση, τα πνευματικά αποτελέσματα του έργου τους και τα αίτια των αντιδράσεων σ' αυτό, ακόμα και ο τρόπος της ζωής τους, παρουσιάζονται σε μια κατάθεση της πραγματικότητας όπως τη γνώρισε η συγγραφέας.
Οι «Ελεύθεροι», πάντοτε πιστοί τις αρχές που πρεσβεύουν, δέχονται συχνά τα πυρά των συμφερόντων που θίγουν, αλλά και ενός εκκλησιαστικού κατεστημένου που επιμένει να συντηρεί το γνωστό «ήθος» που κινείται ανάμεσα στην ευσεβοφάνεια, το συντηρητισμό και τα σκάνδαλα...