...Οι ένοικοι του αρχοντικού Βοϊνίτσεβκα γεννήθηκαν μια ταραγμένη νύχτα του χειμώνα δίχως να τους αγγίζει καμιά παιδικότητα. Οι χειρονομίες τους μοιάζουν εφιαλτικές, όπως αιωρούνται μέσα στην αξημέρωτη νύχτα, σ' αυτό το χρόνο μηδέν. Μάταια αγωνίζονται να μετατρέψουν σε λέξεις εκείνους τους ακατάληπτους φθόγγους.
Ο Μίσα Πλατόνωφ είναι ο κυνικός της ομάδας αυτής, ο κορυφαίος ενός χορού που διαχέεται το ίδιο αναίτια μπροστά στον έρωτα ή το θάνατο. Καμιά πίστη ούτε καν μεταφυσική.
Ο συγγραφέας Αντόν Τσέχωφ στην πρώτη του αυτή θεατρική δοκιμή, διαλύει στο έσχατο όριο τα καθέκαστα της ανθρώπινης μοίρας, σε τρομαχτικά ταμπλώ μιας νατουραλιστικής αλήθειας. Ίσως πιστεύει πως ο πιο άθλιος θάνατος δικαιούται μιαν ερμηνεία...