[...] Η τέχνη του πορτρέτου είναι τέχνη δύσχρηστη, γιατί φιλοδοξεί να διασώσει την ψυχή του εικονιζόμενου. Πόσες φορές ενώπιον ενός πορτρέτου ανθρώπου που γνωρίσαμε σκεπτόμαστε πως, ενώ τα χαρακτηριστικά του προσώπου του είναι πιστά αποδομένα δεν μας τον θυμίζει ή η εικόνα δε μας εγγίζει γιατί ο καλλιτέχνης δεν έχει συλλάβει εκείνο το μετείκασμα, το νοητό φεγγίο που αγλάιζε το πρόσωπο του ανθρώπου που γνωρίσαμε. [...] Τα πορτρέτα της Κρουαζιέ είναι τεκμήρια ψυχής και πιστοποιητικά ήθους, εικονίζουν την περιπέτεια της ζωής του εικονιζόμενου και δε σταθμεύουν στο συμπτωματικό γεγονός του ενσταντέ.