Το "Σταυρός χωρίς αγάπη" είναι το πρώτο μεγάλο μεταπολεμικό έργο του Χάινριχ Μπελ και ασφαλώς βαθύτατα επηρεασμένο από τη δίνη των γεγονότων της εποχής. Πρόκειται για την ιστορία των αδελφών Μπάχεμ, η οποία εκτυλίσσεται από το 1932 μέχρι το 1946 και κατά μία έννοια είναι η ιστορία δύο άλλων Κάιν και Άβελ. Ενώ λοιπόν ο Χανς αφοσιώνεται με υπέρμετρο ενθουσιασμό στο εθνικοσοσιαλιστικό κίνημα και κατατάσσεται στα Ες Ες, ο Κρίστοφ με το χριστιανικό πνεύμα που τον διακρίνει αντιστέκεται στο μιλιταρισμό και στην απανθρωπιά με πραγματικό ψυχικό σθένος· παρ’ όλα αυτά δεν γλιτώνει από τη φρίκη του πολέμου. Οι δρόμοι που ακολουθούν είναι τελείως διαφορετικοί, διασταυρώνονται όμως εντέλει κάπου στο ανατολικό μέτωπο - μια συνάντηση που αποτελεί και τη δραματική κορύφωση του έργου. Ο Μπελ περιγράφει με τρόπο αριστοτεχνικό τα στρατιωτικά γυμνάσια, τον τρόμο του μετώπου, όλη την ατμόσφαιρα εκείνων των δύσκολων χρόνων με μια ακρίβεια πραγματικά ανατριχιαστική και ταυτόχρονα επιτυγχάνει να πλάσει ένα μυθιστόρημα γεμάτο αγωνία, ένταση και συγκίνηση.