"Η ανθρωπότητα θα ενωθεί, η γνώση θα ενωθεί, οι τεχνητές διαφορές θα διαλυθούν, γιατί δεν υπάρχουν παρά μόνο εφιάλτες. Όσοι μείνουν πίσω θα διαλυθούν μαζί με τα φρικιαστικά κατασκευάσματα των νευρώσεών μασ.
Βρισκόμαστε μπρος σ' ένα πήδημα από τη μια όχθή στην άλλη. Αλλά δεν γίνεται να σταματήσουμε στο κενό. Όπισθοχώρηση δεν είναι δυνατή. Ας κοιτάξουμε μπροστά κι ας προσπαθήσουμε να είμαστε σ' αυτούς που θα πατήσουν στη Νέα Γή.
Ακόμη, ας πιστέψουμε ότι μπορούμε, γιατί σίγουρα μπορούμε για ό, τι έχουμε ανάγκη. Κι έχουμε ανάγκη, να ξεκουραστούμε ύστερα από τη συνομωσία που αιώνες τώρα οργανώνουμε ενάντια στον εαυτό μας.
Ίσως τα παιδιά των παιδιών μας, μας πούνε βάρβαρους ή βλάκες. Κι ίσως έχουν δίκιο. Διαμαρτυρόμαστε για την καταπίεση που δημιουργούμε μόνοι μας.
Δεν υπάρχει πρόβλημα. Το πρόβλημα είναι το...δάχτυλο πίσω από το οποίο κρυβόμαστε". (Θεοδώρα Φασιανού-Ντάκου)
Γραμμένο το 1966, παραμένει εκπληκτικά επίκαιρο καθώς επιχειρεί μια τομή, στο σημείο που ενώνεται η αρχαία σοφία με το μέλλον. Δυναμική προσέγγιση της εσωτεριστικής ιστορίας της ανθρωπότητας μέσα από τις μεγάλες εποχές του ουρανού και απλή, κατανοητή παρουσίαση της Τέταρτης Διάστασης.