"Τη γνώρισα σαν ένα σκάφος που η φουρτούνα το ξέβρασε σε μιαν ακρογιαλιά της δικής του Ιθάκης, γνώριμη μα και γυμνή, άδεντρη μα κι αγαπημένη - αυτή την ίδια την Ιθάκη που την ανάγκασε, άλλοτε, να οδυσσέψει στα ξένα. Τώρα τη δέχτηκε, με τσακισμένα τα πλευρά του σκαριού της, το τιμόνι απείραχτο και τη μηχανή επώδυνα τραυματισμένη. Έτσι τη γνώρισα μόλις, μετά τις πρώτες αναγνωριστικές συναντήσεις, αρχίσαμε να τρυπάμε τη φλούδα του καρπού και να προχωρούμε ολοένα και πιο βαθιά στη σάρκα του, πριν φτάσουμε στο δικοτυλήδονο κουκούτσι, τον πυρήνα του έρωτά μας".