Την Ρόδο την κατοίκησαν πρώτοι οι λεγόμενοι Τελχίνες. Αυτοί ήταν παιδιά της Θάλασσας, όπως αναφέρει η μυθική παράδοση, και λένε ότι αυτοί μαζί με την Καφείρα, θυγατέρα του Ωκεανού, ανέθρεψαν τον Ποσειδώνα, όταν ήταν βρέφος και τον εμπιστεύτηκε στην φροντίδα τους η Ρέα. Λένε ακόμη, πως αυτοί ανακάλυψαν και μερικές τέχνες και ότι εισήγαγαν και άλλα πράγματα χρήσιμα για τον βίο των ανθρώπων. Λένε πως ήταν οι πρώτοι που φιλοτέχνησαν αγάλματα θεών, και μερικά από τα αρχαιότερα αγάλματά τους πήραν το όνομά τους από τους Τελχίνες. Επί παραδείγματι, μεταξύ των Λινδίων υπάρχει ένας Απόλλων Τελχίνιος, όπως ονομάζεται, ενώ μεταξύ των Ιαλυσίων υπάρχει Ήρα και Νύμφες Τελχινίες και μεταξύ των Καμειρέων υπάρχα Ήρα Τελχινία. Λένε ότι οι Τελχίνες υπήρξαν και θαυματοποιοί και όποτε το επιθυμούσαν μάζευαν σύννεφα κι έριχναν βροχή και χαλάζι, ακόμη και χιόνια. Και όλα αυτά τα έκαναν όπως και οι Μάγοι της Περσίας. Ακόμα παράλλαξαν και την ίδια τους την μορφή και κρατούσαν ζηλότυπα για τον εαυτό τους τα μυστικά της τέχνης τους.

Όταν ο Ποσειδώνας ενηλικιώθηκε, ερωτεύτηκε την Αλία την αδελφή των Τελχίνων και ζευγαρώνοντας μαζί της απέκτησε έξι αγόρια και μία κόρη, την Ρόδο από την οποία και πήρε το όνομά του το νησί. Αυτήν την εποχή γεννήθηκαν στα ανατολικά τμήματα του νησιού οι λεγόμενοι Γίγαντες. Και τον καιρό που ο Ζευς πολεμούσε τους Τιτάνες, ερωτεύτηκε την Ιμαία -μία από τις Νύμφες- και απέκτησε τρεις υιούς, τον Σπαρταίο, τον Κρόνιο και τον Κύτο. Και όταν αυτοί ήταν ακόμη νέοι, λένε πως οι γιοί του Ποσειδώνα, που ήταν υπερήφανοι και υβριστές, εμπόδισαν την Αφροδίτη, που ταξίδευε από τα Κύθηρα προς την Κύπρο, να προσαράξει στην νήσο. Κι αυτή απ' την οργή της τους έριξε μανία με αποτέλεσμα πάνω στην αλλαφροσύνη τους να βιάσουν την μητέρα τους και να προκαλέσουν πολλές βιαιοπραγίες στους ντόπιους. Αλλά όταν ο Ποσειδώνας έμαθε τα συμβάντα έκρυψε τα παιδιά του κάτω απ' την γη για τις ντροπές τους και ονομάστηκαν από τότε ανατολικοί δαίμονες. Κι η Αλία έπεσε μόνη της στην θάλασσα και ονομάστηκε Λευκοθέα και έτυχε θεϊκών τιμών απ' τους ντόπιους.

Αργότερα, οι Τελχίνες προαισθάνθηκαν τον επικείμενο κατακλυσμό, εγκατέλειψαν το νησί και σκόρπισαν. Ένας εκ των Τελχίνων, ο Λύκος, πήγε στην Λυκία και ίδρυσε ιερό στον Λυκίο Απόλλωνα, δίπλα στον Ξάνθο ποταμό...

Διόδωρος Σικελιώτης