Το παρόν γίνεται παρελθόν· το παρελθόν δεν αλλάζει· το παρόν όμως δημιουργεί αμφιβολίες και βεβαιότητες, δημιουργεί νέες ή ανακαινισμένες όψεις του παρελθόντος. Αυτό ακριβώς διατρέχει τη συλλογή του Χριστόφορου Δ. Σκλαβενίτη, ο οποίος αναμετριέται με το παρελθόν, αμφισβητεί τα εργαλεία που είχε χρησιμοποιήσει για να το ερμηνεύσει και αποδίδει ποιητικά τη χαρά τού να είσαι στο παρόν έχοντας ξεκαθαρίσει, όσο μπορείς, τι σε έχει φέρει ως εδώ. Η ποίηση, λοιπόν, ως εργαλείο ανακατασκευής και αμφιβολίας· ως μέσον έκφρασης της νέας ζωής του γράφοντα.

Οι αγριόπαπιες

Κι έτσι, ως θα περνούν οι αγριόπαπιες,
φεύγοντας μπόρες και χειμώνες,
αναζητώντας καλοκαίρια φωτεινά,
θυμήσου τις ψυχές που μένουν μόνες,
στο κρύο και τα αγριοκαίρια,
σέρνοντας μνήμες από καλοκαίρια μακρινά...