Ο μεγάλος οδικός άξονας που κατασκεύασαν οι Ρωμαίοι για να ενώσουν την Αδριατική με την Προποντίδα και τη Μαύρη Θάλασσα αχρηστεύθηκε σε σημαντικό βαθμό με την κάθοδο των Σλάβων προς τα Νότια Βαλκάνια (7ος-9ος αιώνας). Ανέκτησε τη λειτουργικότητά του κατά τον 14ο αιώνα, κατά την εξάπλωση των Οθωμανών στη νοτιοανατολική Ευρώπη. Οι τελευταίοι ενδιαφέρθηκαν αμέσως να επιβάλουν τον έλεγχό τους πάνω στη σημαντική αυτή οδική αρτηρία. Στο διάστημα της Τουρκοκρατίας και ώς το τέλος περίπου του 16ου αιώνα, η Εγνατία Οδός και οι διασταυρώσεις της χρησίμευαν για τις πορείες στρατευμάτων, για τη μεταφορά εμπορευμάτων, κι ακόμη για την κυκλοφορία θρησκευτικών και πολιτισμικών ρευμάτων. Καθώς η πόλη της Θεσσαλονίκης αποτελούσε τον κυριότερο κόμβο πάνω στην Εγνατία, αρκετά από τα κείμενα είναι αφιερωμένα στην πόλη αυτή. Ο τόμος περιλαμβάνει τις ανακοινώσεις που έγιναν στο Δεύτερο Διεθνές Τουρκολογικό Συνέδριο, το οποίο διοργάνωσε το Ινστιτούτο Μεσογειακών Σπουδών τον Ιανουάριο του 1994.