Τα διαπιστευτήρια της Τουρκίας, που ουσιαστικά έκλεψε τον τίτλο της υποψήφιας για ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση χώρας, είναι οι γενοκτονίες σε βάρος των Αρμενίων και των Ελλήνων του Πόντου, ο ξεριζωμός από τις εστίες τους Αρμενίων, Ελλήνων και Εβραίων, το αιματοκύλισμα όλων των χριστιανικών λαών της Εγγύς Ανατολής και των Βαλκανίων και ο εγκλεισμός τους επί αιώνες στις φυλακές της οθωμανικής υπανάπτυξης, η καταπίεση επί αιώνες των ομόθρησκων Αράβων, η αρπαγή της Αλεξανδρέττας από τη Συρία, η παράνομη στρατιωτική κατοχή του 37% του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας, η στυγνή καταπίεση του κουρδικού λαού που ζει στην τουρκική επικράτεια, η αυθαίρετη κατακράτηση του υδάτινου πλούτου του Τίγρη και του Ευφράτη σε βάρος του Ιράκ και της Συρίας, η βάναυση καταπάτηση των βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ο εξαφανισμός αλλόθρησκων και ομόθρησκων εθνικών μειονοτήτων από τον πολιτικό χάρτη της. Το οικονομικό, το δημογραφικό, το κουρδικό, το πολιτισμικό και το θρησκευτικό πρόβλημα -το καθένα μόνο του ή συνδυαζόμενα μεταξύ τους- δεν προβλέπεται να επιτρέψουν τη συμβατότητα της Τουρκίας με τα ευρωπαϊκά δεδομένα. Οι τουρκικές προσπάθειες ειρηνικής άλωσης της Ευρώπης με ένα δήθεν ευρωπαϊκό πρόσωπο λίγους ξεγελούν. Όπως λέει μια τουρκική παροιμία, "κάτω από ένα καπέλο δεν χωρούν δύο πρόσωπα" και είναι γνωστό ότι η Τουρκία έχει μόνο ένα πρόσωπο και μια μάσκα πολυφορεμένη. Οι Οθωμανοί έγιναν Νεότουρκοι και οι Τούρκοι επιθυμούν σήμερα να γίνουν Νεοοθωμανοί με "σουλτάνο" τον Ταγίπ Ρετζέπ Ερντογάν.