Η πόλη γνώρισε το απόγειο της ακμής της μετά την ολοκληρωτική καταστροφή της από σεισμό 8 Ρίχτερ. Το μισό στάδιο καλύφθηκε απ’ τις κατακρημνίσεις και τις προσχώσεις, το άλλο μισό ανέβηκε άθελά του στην πλαγιά του νέου λόφου που διαμορφώθηκε απ’ τις τεκτονικές ανακατατάξεις. Το γκρεμισμένο βουλευτήριο μεταφέρθηκε εσπευσμένα - ούτε δυο αιώνες δε χρειάστηκε για τη μεταφορά. Το τοποθετήσανε δίπλα στα ερείπια του πολιούχου ναού και παραδίπλα εναποθέσανε τα ερείπια της παλαίστρας. Τα νεκρά κτίρια εκτέθηκαν το ένα δίπλα στο άλλο σε λαϊκό προσκύνημα. Οι γεροντότεροι είχαν ξεχάσει ήδη τα ονόματά τους. Εννοώ τα δικά τους ονόματα, τα ονόματα των κτιρίων, τα ονόματα των θεών που εξυπηρετούσαν (όλα αυτά τα ονόματα ήταν ένα και το αυτό). Οι νεότεροι θυμόντουσαν ακόμα ό,τι τους συνέφερε. Στα άνδηρα έστεκαν ακόμα οι προτομές των ηρώων, αφιερωμένες από χορηγούς που προσδοκούσαν κάποτε να γίνουν κι εκείνοι προτομές. Ποτέ δεν είχαν φανεί πιο ανώφελες οι προτομές παρά τώρα που επιζήσανε.