Παγωμένος χειμώνας του 1941-42. Η πείνα και το κρύο θερίζουν. Ο φόβος παγώνει τα όνειρα. Οι μπότες των ατσάλινων στρατιωτών συνθλίβουν την ελευθερία. Οι μαυραγορίτες συγκεντρώνουν τα λιγοστά τρόφιμα της χώρας.

Δύο παιδιά, μια κοπέλα, η Ανθή, εθελόντρια νοσοκόμα, και ο μικρότερος αδελφός της, ο Τσόκο, μαθητής γυμνασίου και μέλος της μπάντας του μαέστρου Φι-Φι, μπαίνουν στην Αντίσταση. Η Ανθή συνειδητά, ο Τσόκο τυχαία, μέσα από μια σειρά απρόβλεπτων γεγονότων. Γνωρίζεται με τον Νίνο, το γιο του Ιταλού στρατηγού Φρατζιόλο, τον οποίο ο ισχυρός πατέρας του επιβάλλει στην μπάντα. Τα δυο παιδιά γίνονται φίλοι και αλληλοϋποστηρίζονται. Ο Νίνο κάνει τα στραβά μάτια για να κλέψει ο Τσόκο έναν πολύ σημαντικό χάρτη και ο Τσόκο απαλύνει με τη συντροφιά του τη μοναξιά που νιώθει εκείνος, απομονωμένος μέσα στο σπίτι-αρχηγείο των ιταλικών δυνάμεων κατοχής.

Το βιβλίο χαρακτηρίζεται από ένα άρωμα αισιοδοξίας μέσα στο ζόφο. Οι άνθρωποι ζουν τον όλεθρο και την καταστροφή, αλλά αγωνίζονται. Η μουσική και η ποίηση τους βοηθούν να αντέξουν. Και όταν μοιάζει πως όλες οι ανθρώπινες αξίες έχουν χαθεί, ανακαλύπτουν την αλληλεγγύη και τη σύμπνοια. Παιδιά και ενήλικες δημιουργούν μια άρρηκτη αλυσίδα αγάπης και γίνονται Στρατιώτες της Ειρήνης.