Με ιστορικό φόντο τα τραγικά γεγονότα του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου και της Μικρασιατικής Καταστροφής, λαμβάνει χώρα η γνωριμία μεταξύ ενός Έλληνα και μιας Τουρκάλας, ενός χριστιανού και μιας μουσουλμάνας, ενός απλού στρατιώτη και της μικρής πανέμορφης κόρης ενός Τούρκου συνταγματάρχη. Ένας έρωτας κεραυνοβόλος, καταστροφικός, με ανεξέλεγκτες συνέπειες για πολλούς, αντιμέτωπος, την εποχή εκείνη, με το θάνατο. Ένας έρωτας όμως που γεννά ελπίδα και δίνει ζωή.

"Ο Θανάσης και η Σουιµπέ ήταν επιτέλους µόνοι στο δωµάτιο του ξενοδοχείου. Κοιτάχτηκαν στα µάτια. Θεέ µου, πόσο καιρό ήταν µακριά, πόσο καιρό τα κορµιά τους είχαν µείνει µόνα! Εκείνη η κάπως σύντοµη επαφή τους στον οντά του µπέη όχι µόνο δε λιγόστεψε τη λαχτάρα τους, αλλά, αντίθετα, τους έκανε να διψάνε περισσότερο ο ένας για το κορµί του άλλου. Πόσο καιρό ήταν διψασµένοι και πεινασµένοι για µια αγκαλιά, για τρυφερότητα, για επικοινωνία! Φιλιόντουσαν µε τόση ορµή, λες και ήθελαν έτσι να σβήσουν τα χρόνια που ήταν χώρια. Ο ένας έβρισκε τον άλλο υπέροχο, πιο όµορφο, πιο γλυκό. Τέλειο! Ο χρόνος στα µάτια τους δεν είχε χαλάσει την εικόνα του αγαπηµένου τους".