
Νεοελληνικη πεζογραφια - Μυθιστορημα

Ένα μυθιστόρημα 24 ωρών. Με τη φασαρία της ημέρας και λόγια πολλά. Με την ησυχία της νύχτας που ειρη...

Χωρίς τίτλο. Ένας ξένος στην πόλη. Γράμμα χωρίς αποστολέα.
Γιάννης ΜαρήςΠροτεινόμενο 0 φορές - Σε 0 συλλογές - 156 εμφανίσεις

"... Δεν ήταν σωστό να ακούω την κουβέντα στο διπλανό δωμάτιο κι όμως κρατούσα την αναπνοή μου για ν...

"... Έρχομαι να σου μιλήσω για μια δολοφονία που μπορεί να γίνει". Ο άλλος τον κοίταξε παραξενεμένος...

Ένας άνθρωπος σκοτώνεται κι όλα τα στοιχεία ενοχοποιούν τη νεαρή, όμορφη και γλυκειά γυναίκα του. Ακ...

Περίπτωσις Χ. Ένα γράμμα στο ταξί.
Γιάννης ΜαρήςΠροτεινόμενο 0 φορές - Σε 0 συλλογές - 225 εμφανίσεις

Η καταδίκη ενός ανθρώπου στον μυστηριακό κόσμο της ψύχωσης, στην ισόβια μοναξιά της κοινώς αποκαλουμ...

Ονομάζομαι Μάρθα. Τον Απρίλιο του 1882 γνώρισα έναν νεαρό γιατρό. Τον ερωτεύτηκα. Ήμουν 21 χρόνων.Η ...

Το γέλιο ήταν σιγανό, αντηχούσε στο μυαλό της και την αναστάτωνε. Έκλεισε τα αυτιά της. Άδικος κόπος...

Και φόρεσαν χειροπέδες στα πουλιά
Στέφανος ΔάνδολοςΠροτεινόμενο 0 φορές - Σε 0 συλλογές - 175 εμφανίσεις

Κάτω απ' τα κάστρα της ελπίδας
Μενέλαος ΛουντέμηςΠροτεινόμενο 0 φορές - Σε 0 συλλογές - 163 εμφανίσεις

Ο ήρωας του βιβλίου, παρακινούμενος από έντονες εσωτερικές συγκρούσεις, κόβει τους γόρδιους δεσμούς ...

Αυτοί που φέρανε την καταχνιά
Μενέλαος ΛουντέμηςΠροτεινόμενο 0 φορές - Σε 0 συλλογές - 177 εμφανίσεις
"... Χμ... Γουστόζικη λέρα φαίνεται..." είπε από μέσα του ο καπετάνιος. "Αν δεχόταν και να πεθάνει θ...

"Μυθιστόρημα-έκπληξη, ένα αληθινά στυλίστικο έργο, με χιλιάδες κρυμμένες λογοτεχνικές πονηριές κι επ...


...Πλοία απ' το βοριά, που δεν αφήσατε ούτε την ηχώ απ' το πέρασμά σας, φωτιές που κάψατε δίχως στάχ...

Το ερωτικό παραλήρημα ενός άντρα που, ανάμεσα σε δύο γυναίκες, συνειδητοποιεί ότι η αγάπη του "άλλου...

Άργησα πολύ να ζήσω
Μαρία Σταυροπούλου - ΤσιμιγκάτουΠροτεινόμενο 0 φορές - Σε 0 συλλογές - 149 εμφανίσεις
Είναι στιγμές που ακόμη ονειρεύομαι πως δεν έχω πού να ακουμπήσω, και είναι σκοτάδι, και φοβάμαι.Ο ύ...

Χαίρομαι το σώμα μου. Το περνώ από πόρτες, το σφυγμομετρώ με την ανάσα του ηλεκτρονικού μου ρολογιού...

Στις σκολιές οδούς της ζωής, οι άνθρωποι συμπορεύονται και συμπλέουν με την τραγικότητά τους, που το...