Νεοελληνικη πεζογραφια - Νουβελα
Όταν το όνειρο ζει στις στιγμές
Γιώργος Φ. ΜυλωνάςΠροτεινόμενο 0 φορές - Σε 0 συλλογές - 359 εμφανίσεις
Καθώς η ζωή μας κυλάει και μας παρασέρνει στη ρουτίνα και την καθημερινότητα, πάντα έρχονται μικρές ...
Ο ένδοξος θάνατος του Καλλίστρατου Τασούλη
Δημήτρης ΚαραλήςΠροτεινόμενο 0 φορές - Σε 0 συλλογές - 242 εμφανίσεις
Ένας δάσκαλος σε ιδιωτικό εκπαιδευτήριο, ένα ανεξιχνίαστο έγκλημα, ο διοικητής της νεοσύστατης Υπηρε...
Ένας μονόλογος. Μια απολογία χωρίς ένοχο. Ένα τέλος αναπάντεχο που δεν είναι ούτε τιμωρίαούτε κατάλη...
"... Είναι πολύ σημαντικό για μένα να μην παρανοηθούν τα κίνητρά μου. Δεν σκόπευα να κάνω κακό. Δεν ...
Ένα ταξίδι στη Βιέννη, δύο νέοι άνθρωποι με τον ενθουσιασμό της πρόσφατης γνωριμίας τους και όλες τι...
Εκείνον τον άστεγο τον συναντώ αρκετά πρωινά κοντά στο σπίτι μου. Κοιμάται σε ένα παλιό στρώμα και ζ...
Υπάρχουν πόλεις με συνοικίες καταραμένες. Στις περιοχές αυτές, όπου η χαρακτηριστική επαγγελματική ε...
Τέσσερις διαφορετικές ιστορίες, τραγικά επίκαιρες, μας δείχνουν ότι η ζωή έχει τις δικές της νόρμες ...
Με την περίφημη νουβέλα "Ridi, pagliaccio" ("Γέλα, παλιάτσο"), που πρωτοδημοσιεύτηκε στο περιοδικό "...
Μια γυναίκα καταφθάνει στην παραθαλάσσια κωμόπολη Χ. τον Φεβρουάριο του 2000. Μόνες της αποσκευές μι...
Αννιώ και Αργύρης. Δύο ήρωες. Δύο αντί-ήρωες, από εκείνους που δεν περιλαμβάνονται στις δέλτους καμι...
Στην Επιφάνεια της Γης, ύστερα από μάχες που διήρκησαν δεκαετίες, είχε επικρατήσει η φάρα των πολιτι...
Τα περασμένα Χριστούγεννα. Οι άνθρωποι της ματαιότητας
Γιάννης Νικ. ΠετσαλάκηςΠροτεινόμενο 0 φορές - Σε 0 συλλογές - 261 εμφανίσεις
"Τι θέλεις;' τη ρώτησε. "Τίποτα' ξεστόμισε. "Δεν θέλω τίποτα". Άλλα έλεγαν όμως τα χέρια της. Τίποτα...
Την κοιτούσα με προϊούσα ευχαρίστηση και πέρασε απ'το μυαλό μου να πυκνώσω το ενδιαφέρον της γι'αυτό...
Θα έγραφε το πιο δυνατό, το πιο συγκλονιστικό ρεπορτάζ στην καριέρα της! Την είχε κυριέψει η επιθυμί...
Οι δεινόσαυροι των Αθηνών. Ταξίδι σε λάθος χώρα
Τηλέμαχος ΚώτσιαςΠροτεινόμενο 0 φορές - Σε 0 συλλογές - 322 εμφανίσεις
"Ήταν σίγουρα η επιβλητικότητα του κτιρίου που έκανε τον Στέφανο Καρυπίδη να νιώθει αυτό το περίεργο...
Ο Λύκος που αγαπάει... Η μικρή που βλέπει το τρυφερό πλάσμα, όχι το κτήνος. Η δύναμη της ανιδιοτελού...
"Μεσημέρι ήτανε... Οι μύγες ζουζούνιζαν κι εγώ νύσταζα ...και νανουριζόμουν απ’ τη ζέστη κι ούτε υπο...
Η Αθήνα, η παράξενη μοναξιά της πρωτεύουσας, οι άνθρωποι του Αυγούστου και εγώ μόνος απέναντί τους π...