Ο Γεώργιος Φουκαδάκης κατάγεται από την Παχιά Άμμο Ιεράπετρας. Είναι πτυχιούχος του τμήματος Θεολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου συνάντησε μεγάλους δασκάλους (Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος, Ν. Νησιώτης, Μ. Φαράντος, Κ. Παπαπέτρου, Βλ. Φειδάς...) και σπουδαίους συμφοιτητές. Σπούδασε ακόμα Δημοσιογραφία στο Εργαστήρι Επαγγελματικής Δημοσιογραφίας στην Αθήνα, όπου δίδασκαν γνωστοί των γραμμάτων και των τεχνών (Χρ. Γιανναράς, Κ. Ζουράρης, Κ. Γεωργουσόπουλος, Ι. Τζανετάκος, Α. Λεντάκης...). Αυτό όμως που αναζητούσε δεν το βρήκε στην επιστήμη, αλλά στο Περιβόλι της Παναγίας, στο Άγιο Όρος. Στα πρόσωπα των Αγίων μοναχών είδε εφαρμοσμένο το Ευαγγέλιο. Αυτό που εκεί γινόταν αδιάκοπα και μυστικά. Ως εκπαιδευτικός δίδαξε Θεολογία και Φιλοσοφία για δέκα χρόνια στην Αθήνα, ενώ από το 2013 υπηρετεί στο Καλλιτεχνικό Σχολείο Ηρακλείου. Το 2014 έλαβε Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Ειδίκευσης (Μάστερ) στη Θεολογία από το Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο με θέμα της Διπλωματικής του Εργασίας: "Η ασθένεια και ο θάνατος κατά τους Γέροντες Παΐσιο τον Αγιορείτη, Πορφύριο τον Καυσοκαλυβίτη και Ιάκωβο Τσαλίκη". Είναι έγγαμος και ο γιος του Νικόλαος γεννήθηκε την ημέρα κοίμησης (12 Ιουλίου) του Αγίου Παϊσίου.