Ο Νίκος Κοκοβλής ήρθε δύο χρονών από τη Μικρά Ασία και μεγάλωσε στα Χανιά. Η γερμανική κατοχή τον βρίσκει φοιτητή στην Αθήνα. Από την πρώτη στιγμή συμμετέχει στους φοιτητικούς πυρήνες Αντίστασης. Τον Ιούνιο του '41 κατεβαίνει στα Χανιά και συνδέεται με το ΚΚΕ. Αγωνίζεται ως στέλεχος του ΕΑΜ (μέλος της Επιτροπής Πόλης) και μετά την απελευθέρωση εκλέγεται γραμματέας του Εργατικού Κέντρου Χανίων. Τον Οκτώβρη του 1946 συλλαμβάνεται, αλλά αφήνεται ελεύθερος ύστερα από κινητοποιήσεις των εργατών. Το 1947 περνάει στην παρανομία και βγαίνει στο βουνό, όπου γνωρίζεται με την Αργυρώ. Μετά την απώλεια των κομματικών καθοδηγητών και καπετάνιων του Δημοκρατικού Στρατού Γ. Τσιτήλου, γραμματέα Περιοχής Κρήτης του ΚΚΕ, και Δ. Μακριδάκη, γραμματέα της Νομαρχιακής Επιτροπής, αναλαμβάνει τη θέση του δεύτερου με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης των ανταρτών. Με τον τερματισμό του ένοπλου αγώνα το 1949 και μέχρι το 1962, που δραπέτευσε στο εξωτερικό, είναι μαζί με την Αργυρώ, υπεύθυνοι των παράνομων οργανώσεων στο νομό.