H ένατη συλλογή του Χάρη Βλαβιανού έχει τίτλο "Διακοπές στην πραγματικότητα". Χωρισμένη σε τρεις εκτενείς ενότητες, περιέχει ποιήματα γραμμένα τα τελευταία έξι χρόνια. Αν και η θεματική των ποιημάτων ποικίλλει, όπως αντίστοιχα και οι μορφικοί πειραματισμοί που επιχειρούνται, βασικός άξονας του βιβλίου παραμένει το ζήτημα της "πραγματικότητας".

Ο ποιητής δείχνει αμέριστη εμπιστοσύνη σε δύο ξεχωριστά "είδωλα" της γραφής: στο είδωλο της σκέψης και στο είδωλο που γεννά η γλώσσα. Γιατί κάθε ποίημα (ακόμα και στις μέρες μας, του μεταμοντέρνου σκεπτικισμού) αποτελεί ένα είδωλο κάποιας πραγματικότητας. Κάτι που προκύπτει από τη λέξη "είδος", δηλαδή από αυτό που φαίνεται. Και σημαίνει αυτό που μπορεί να γίνει αντιληπτό με τις αισθήσεις μας. Να, λοιπόν, πού συναντιούνται η γλώσσα με τη σκέψη: βασικό μέλημα της ποίησης είναι να σταθεί απέναντι σε μια "πραγματικότητα" η οποία -το γνωρίζουμε πια- φτιάχνεται από σημεία.

H σχέση ανάμεσα στη μυθοπλασία και την πραγματικότητα τείνει όλο και περισσότερο να αντιστραφεί. Ζούμε σ' έναν κόσμο μυθοπλασιών. Δεν έχει νόημα να κατασκευάζουμε realities. Η σημασία βαραίνει πλέον την πρόθεση: "Διακοπές ΣΤΗΝ πραγματικότητα" και όχι "ΑΠΟ την πραγματικότητα".

Η ποίηση μας καλεί σε μια νέα συμμετοχή.
"Ό,τι χάνεται διασώζεται μέσα μας, ως αυτό που χάνεται".

Η συλλογή περιέχει τις ενότητες: "Lacrimae Amantis", "Πρόσωπα/προσωπεία" και "Η επιφάνεια των πραγμάτων".