Ωσμώσεις, μεταγγίσεις και περιπλάνηση, να ποια είναι τα χαρακτηριστικά της μαγευτικής περιπέτειας της εβραϊκής ποίησης που ανθίζει στις μεσογειακές χώρες κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα.

Στο μακραίωνο ταξίδι του ο εβραίος λόγιος, γυρολόγος και πραματευτής διαμεσολαβεί στις πολιτισμικές ανταλλαγές του εκάστοτε περίγυρού του και, ως αμοιβή του, θησαυρίζει έναν απαράμιλλο πλούτο γνώσης και έκφρασης.

Για πρώτη φορά στην Ελλάδα εξιστορείται η περιπλάνηση της εβραϊκής μεσαιωνικής ποίησης και ανθολογούνται εβραϊκά ποιήματα που γράφτηκαν από τον 6ο έως τον 15ο αιώνα.

Ανθολογούνται οι ποιητές: Γιανάι (6ος ή 7ος αι.), Ελεαζάρ Μπεν Κιλίρ (7ος αι.), Σαμουήλ α' Ναγκίντ (11ος αι.), Σολομών Ιμπν Γκαμπιρόλ (1021-1058), Μωυσής Ιμπν Εζρά (1055-1142), Αβραάμ Ιμπν Εζρά (1092 ή 1093 -1160), Αβραάμ α' Κοέν (11ος αι.), Γεούντα α' Λεβί (1075 ή 1085 -1140), Ισαάκ α' Γκόρνι (13ος αι.), Μεσουλάχ Ντα Πιέρα (13ος αι.), Εμμανουήλ της Ρώμης (1270-1330), Γεούντα Αλ Χαρίζι (τέλη 12ου - 13ος αι.) και Μιχαήλ Κοέν Μπάλμπο (1411-1484).