Το παρόν πόνημα αποτελεί προσπάθεια εξετάσεως του βίου και της προσφοράς στην επιστήμη της ιστορίας του Εδουάρδου Γίββωνος (1737-1794). Ο Άγγλος ιστορικός είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένος με την μελέτη της ιστορίας του μεσαιωνικού Ελληνισμού. Με τις ιδεολογικές θέσεις του και με την γιγαντιαία αναλυτική προσπάθεια που κατέβαλε, και το πολύτομο αποτέλεσμά της, επηρέασε άμεσα την εξέλιξη των βυζαντινών σπουδών κατά την εποχή του, και μέχρι περίπου τις πρώτες δεκαετίες του δέκατου ένατου αιώνα.

Κατά την μελέτη του βίου και της επιστημονικής προσφοράς του, δεν πρέπει να λησμονείται ότι ο Άγγλος ιστορικός ήταν γνήσιο τέκνο του Διαφωτισμού και των ιδεών που επήγασαν από την κοσμογονία της εποχής εκείνης. Ο ίδιος είναι παράγωγο του άμεσου πολιτικού και ιδεολογικού του περιβάλλοντος, του οποίου τις θέσεις και τις αρχές αντανακλά.

Και φυσικά, τελειώνοντας, δεν πρέπει να λησμονούμε ότι, πολλές φορές, ο μελετητής της ιστορίας, στην προσπάθεια στηρίξεως του οικοδομήματος που συνθέτει, εκούσια ή ακούσια, επηρεάζεται και καθοδηγείται, εκτός από την προσωπικότητά του, και από την πραγματικότητα και τις ανάγκες της εποχής του, όπως ο ίδιος τις αντιλαμβάνεται.