Το "Μανιφέστο των χάκερ" ορίζει επιδέξια τη "φορτισμένη" περιοχή ανάμεσα στα διαρκώς πιο πιεστικά αιτήματα των φαρμακευτικών βιομηχανιών και των εταιριών που δραστηριοποιούνται στον χώρο των ΜΜΕ για την προστασία των ευρεσιτεχνιών και των πνευματικών δικαιωμάτων τους, και στη διάχυτη λαϊκή κουλτούρα του μοιράσματος της πληροφορίας και της πειρατείας. Αυτό το περιμάχητο έδαφος, η σφαίρα της αποκαλούμενης "πνευματικής ιδιοκτησίας", προκαλεί ένα τελείως νέο είδος ταξικής πάλης, που φέρνει αντιμέτωπους τους δημιουργούς της πληροφορίας -την τάξη των χάκερ, που απαρτίζουν ερευνητές και συγγραφείς, καλλιτέχνες και βιολόγοι, χημικοί και μουσικοί, φιλόσοφοι και προγραμματιστές- με μια τάξη ιδιοκτητών οι οποίοι θέλουν να μονοπωλήσουν ό,τι ο χάκερ παράγει. Στην ευρεία εξέγερση ενάντια στην εμπορευματοποιημένη πληροφορία, ο McKenzie Wark διαβλέπει μια ουτοπική επαγγελία, πέρα από την ιδιοκτησιακή μορφή, και μια νέα προοδευτική τάξη, την τάξη των χάκερ, η οποία εκφράζει ένα κοινό συμφέρον να καθιερωθούν κάποιες νευραλγικές περιοχές της πληροφορίας ως κοινό κτήμα όλων.