Το βιβλίο αυτό πραγματεύεται την προσπάθεια δύο αθηναϊκών εφημερίδων, της Ακροπόλεως και του Εμπρός, να γνωστοποιήσουν στην εγγράμματη κοινή γνώμη της πρωτεύουσας του ελληνικού κράτους το Μακεδονικό Ζήτημα, κατά την περίοδο του Μακεδονικού Αγώνα (1903-1908).

Μέσα από τη συγκριτική μελέτη των ενυπόγραφων ή ανυπόγραφων άρθρων που δημοσιεύθηκαν στις δύο αυτές εφημερίδες μπορούμε να αντιληφθούμε την απόπειρα του τύπου να διαχειριστεί σε πολιτικό επίπεδο το Μακεδονικό Ζήτημα και να διαμορφώσει σε ιδεολογικό επίπεδο την αθηναϊκή κοινή γνώμη, εκμεταλλευόμενος το πλεονέκτημά του να την ενημερώνει για την εξέλιξη του Μακεδονικού Αγώνα.

Ο έντυπος δημοσιογραφικός λόγος, παρόλο που δεν διαθέτει ανάλογη δύναμη με αυτή που έχει αποκτήσει στη σύγχρονη εποχή, επιστρατεύεται σε μια περίοδο κρίσης, προκειμένου να ενισχύσει το μεγαλοϊδεατικό αφήγημα. Αξίζει να προβληματιστούμε για το πώς οι δύο αυτές καθημερινές και με μεγάλη κυκλοφορία εφημερίδες της εποχής εκείνης επιχειρούν να επηρεάσουν την αθηναϊκή κοινή γνώμη, διαμορφώνοντας τις αντιλήψεις της για το Μακεδονικό Ζήτημα.

Ίσως αυτός μας ο προβληματισμός αποβεί χρήσιμος, για να αντιληφθούμε ότι και σήμερα τα ΜΜΕ, στο πλαίσιο του ρόλου τους ως τέταρτη εξουσία, χρησιμοποιούν τα ποικίλα μέσα που διαθέτουν, προκειμένου να διαχειριστούν πολιτικά, ανάλογα με τα συμφέροντά τους, αλλά και να επηρεάσουν ιδεολογικά τη διαμόρφωση απόψεων, ακόμη και συνειδήσεων.