Πολλοί ιερείς, λόγω της διακονίας τους σε Ενορίες, βρίσκονται καθημερινά αντιμέτωποι με διάφορα προβλήματα. Ζητούν να βρουν την καλύτερη λύση σε τρέχοντα θέματα. Ανησυχούν για την πνευματική πορεία των ενοριτών τους, γιατί τους απασχολεί έντονα το θέμα της επίγνωσης του σωτηριολογικού τους προορισμού. Συγχρόνως, όμως, διαπιστώνουν την έλλειψη σωστής διοίκησης και οργάνωσης στην Ενορία τους.

Στο πλαίσιο αυτό ανακύπτουν ερωτήματα όπως: Η διοικητική θεωρία είναι εφαρμόσιμη στον ενοριακό χώρο; Μπορεί να βοηθήσει στην αντιμετώπιση προβλημάτων της; Ποιος φέρεται να είναι ο καθοριστικός ανθρώπινος παράγων για την αντιμετώπιση της παραπάνω προβληματικής;

Ως γνωστόν, η Ενορία αποτελεί ένα θεανθρώπινο οργανισμό με πνευματική και δομική διάσταση. Εξετάζοντας την από την ανθρώπινη πλευρά, ως οργανισμό δηλαδή, καταλήγομε στο συμπέρασμα ότι χρειάζεται καλή και σωστή διοίκηση για να επιτύχει το σκοπό της. Στο πλαίσιο αυτό αναφερόμαστε στη μελέτη στοιχείων που αποτελούν πρωταρχικούς και κυρίους άξονες της διοίκησης της ενοριακής μονάδας και διαπιστώνομε ότι πολλά από τα προβλήματα που δημιουργούνται ίσως θα μπορούσαν να εκλείψουν ή έστω να ελαττωθούν, εάν οι ιερείς και τα πρόσωπα που εμπλέκονται καθημερινά με την Ενορία και τα επίγεια προβλήματα της είχαν αποκτήσει βασικές γνώσεις και δεξιότητες διοίκησης για την αντιμετώπισή τους.

Στη μελέτη μας αυτή γίνεται μια μικρή προσπάθεια μεταφοράς της διοικητικής θεωρίας στον εκκλησιαστικό και πιο συγκεκριμένα στον ενοριακό χώρο. Ειδικότερα, αναφερόμαστε σε βασικές εισαγωγικές διοικητικές έννοιες, τις οποίες επιχειρούμε να εφαρμόσομε στο χώρο της Ενορίας με σκοπό να βοηθηθούν οι ιερείς μας, οι αυριανοί λειτουργοί και γενικότερα τα ενοριακά στελέχη στην οργάνωση και διεκπεραίωση των πολύπλευρων οργανωτικών και διοικητικών τους καθηκόντων. Η ανάγκη της ενασχόλησης με την ενοριακή διοίκηση προκύπτει, εκτός των άλλων, ως αναπόφευκτη συνέπεια της σωστής σκοποθέτησης, της λήψης καθοριστικών αποφάσεων μέσα στον ενοριακό χώρο, καθώς και της δημιουργίας σχέσεων, ρόλων και ερμηνείας της συμπεριφοράς. Η ενοριακή διοίκηση παρέχει, επίσης, στα στελέχη της τη δυνατότητα να λειτουργούν πιο αποδοτικά και αποτελεσματικά, μειώνοντας την πιθανότητα να υποπέσουν σε λάθη και σε άσκοπες ή επιζήμιες ενέργειες, ενώ συγχρόνως δίδει τη δυνατότητα της ανακάλυψης των προσωπικών χαρισμάτων και αξιοποιεί με τον τρόπο αυτό στο μέγιστο όλες τις ικανότητες του ανθρώπινου παράγοντα.

(από την εισαγωγή του βιβλίου)